نقش اجتناب تجربی و ذهن آگاهی در پیش بینی علائم اختلال استرس پس از مواجهه با رویداد آسیب زا در افراد آسیب دیده تحت حمایت کمیته امداد و بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب در نیمه اول سال ۱۳۹۳

چکیده زمینه و هدف: اجتناب از افکار مرتبط با رویدادهای آسیب زا در افراد آسیب دیده می تواند در بروز و تداوم اختلال استرس پس از سانحه نقش داشته باشد. با توجه به اهمیت این امر پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش اجتناب تجربی و ذهن آگاهی در پیش بینی علائم اختلال استرس پس از مواجهه با رویداد آسیب زا انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، تعداد 100 آزمودنی که از بین افراد آسیب دیده تحت حمایت کمیتۀ امداد و بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب در نیمۀ اول سال 1393 به طور تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، شرکت داشتند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس اختلال استرس پس از سانحه mississippi، پرسشنامه پذیرش و عمل و پرسشنامه ذهن آگاهی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج همبستگی نشان داد علائم اختلال استرس پس از سانحه با اجتناب تجربی ارتباط مثبت (768/0=r؛ 001/0>p)، ولی با نمره کلی ذهن آگاهی (351/0- =r؛ 001/0>p) و مؤلفه های مشاهده گری (328/0- =r؛ 001/0>p)، توصیف عمل (420/0- =r؛ 001/0>p)، عمل از روی آگاهی (263/0- =r؛ 009/0=p) ارتباط منفی دارد. نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد 63٪ از کل واریانس علائم اختلال استرس پس از سانحه به طور مسقیم به وسیلۀ اجتناب تجربی و به طور معکوس به به وسیله ذهن آگاهی تبیین می شود و از میان مؤلفه های ذهن آگاهی توصیف عمل از روی آگاهی 21% از کل واریانس علائم اختلال استرس پس از سانحه را به طور معکوس تبیین کند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد اجتناب از افکار مربوط به رویدادهای آسیب زا و ذهن آگاهی پایین می تواند در علائم اختلال استرس پس از سانحه در افراد آسیب دیده نقش داشته باشد. واژه های کلیدی: اجتناب تجربی، ذهن آگاهی، اختلال استرس، مواجهه، رویداد آسیب زا